повремена како викенд-населба

„(...) сонувам летниковци обраснати до врв со непознати билки што ветувам дека ќе ги негувам дури и доколку никогаш не ги запознам семејствата од куќите што се нишаат на стрмнините на морето на кои стои исто така не им го знам името: таму каде што диригирам со крајбрежната стража, но само ако ја здогледам прва ги пуштам луѓето да летуваат и да мислат што сакаат (...)“ (Извадок од песната „викенд населба“) Во концептот на својата книга, Маша Сеничиќ навестува судир на човекот со правилата и принципите на современиот свет. Поставувајќи пункт кај секоја одредница на своите интимни преобразби, хероината во овие песни го исцртува својот однос со урбаните, напуштените и заборавените простори, спротивставувајќи им слики на посакуваниот свет и преиспитувајќи ги зададените позиции. Поетската мапа, што, всушност, претставува оваа збирка, дава патокази за трагање по деловите што недостасуваат. Маша Сеничиќ (1990) е поетеса, сценаристка и новинарка. Дипломските и магистерските студии ги завршува на Факултетот за драмски уметности во Белград. Таа е ко-селекторка на програмата „Храбар Балкан“ во рамките на Фестивалот за авторски филм и е една од основачите, координаторка и предавачка во рамките на програмата „Филмкултура“. Пишува проза и поезија и ги објавува во домашните и регионалните списанија. За првата стихозбирка, „Океан“, ја добива наградата „Млад Дис“ за 2015 година. Збирката „повремена како викенд-населба“ (2019) е наградена на конкурсот на белградскиот фестивал „Тргни се! Поезија!“